Dit moet mij even van het hart. Ik kwam daarstraks voor de eerste keer op een verzamelsite voor poëzie en proza. Als altijd benieuwd naar mooie gedichten, klikte ik het eerste (of beter) het laatst gepubliceerde gedicht aan. De schrijfster had een vriendelijke naam. Maar haar taal was beneden alle peil. Ik ga de woorden die met stoorden niet herhalen, omdat ik er een hekel aan heb. Maar vulgair waren ze in ieder geval. En zoiets noemt men dan poëzie. Over de reacties erop, die talrijk waren, spreek ik me helemaal niet uit. Maar ik kan alleen maar zeggen: "shame on you"!
Poëzie, het woord zelf klinkt zacht en edel, maar de lading die het dikwijls moet dekken is buiten alle proportie. Ik had me op die site registreerd, maar het is misschien beter om dit opnieuw ongedaan te maken. Aan rotzooi neem ik niet deel.
Verder leef ik toe naar de dagen die voor vele gelovigen belangrijk zijn. De herdenking van Jezus lijden, Zijn dood en Verrijzenis. Dit zijn voor mij dagen van inkeer, van verzoening, van dankbaarheid, vooraleer de triomf van Pasen zegenviert.
Een ingetogen week,
ria
