.jpg)
Zaterdagavond, een week gaat toe,
mag ik hier vertellen
ik voel me wel een beetje moe.
Is het omdat de zon
zich achter wolken verschool,
de bloemen verregend en slap
ikzelf op de dool?
Kleine buurman Jeff,
een kereltje met pit,
doet mij alsmaar denken
aan onze Yan, die ik
helaas niet meer ziene kan.
Nog even en beiden worden twee,
ze waren saam in de kraamkliniek,
en hebben dezelfde smakelijke lach
of je het nu gelooft of niet,
Ze fluiten hetzelfde deuntje,
en brullen soms 'n heel orkaan.
Van Jeff heb ik dit nog niet gezien,
maar wel gehoord, achter de haag.
Zesduizend vijhonderd kilometer verder,
galmt ook die blije lach,
ik wou, dat ik hem, Yan, met de
lieve kuiltjes in zijn wangen
en zijn gouden krullen "zag."
oma ria
11 juli - Vlaanderen viert feest!
