Sinds mei hebben wij bijna onafgbroken kleinkinderen te logeren gehad. Nu is de laatste lichting voor deze zomer aangeland. Bram 14, Warre 9, Matty 6. Ze komen maar van 30 km verder, maar toch is het landschap hier helemaal anders. Zij wonen nog op de "boeren" buiten, weien, koeien, echte boeren, een gehucht van een uitgestrekte gemeente.
Zelf hebben ze een neerhof, met dieren allerlei. Onlangs werden er zestien konijntjes geboren, maar helaas moeder konijn verwisselde het tijdelijke voor het eeuwige. De twaalf die toen nog in leven waren moesten van dan af met de hand gevoerd worden. En zo geschiedde, nu nog, elke dag. Ondanks alle goede zorgen zijn er nu nog acht in leven. Zullen ze het halen?
Wat leren onze kleinkinderen hiervan? Dat alle leven "waardevol" is en moet gekoesterd worden.
En dan te denken dat er kinderen niet mogen geboren worden, of te vinden worden gelegd. Dat kinderen mishandeld worden, verwaarloosd en verlaten.
Het is een bizarre vergelijking, maar die kwam zo bij me op terwijl ik het verhaal van de konijntjes vertelde.
Hier zijn er alleen nog kikkers in ons vijvertje, de poezen van de buren die regelmatig ons terrein afbakenen en de hond van de buurbrouw, die af en toe uitbreekt om op verkenning te komen.
De tijd dat wij een kleine neerhof hadden is lang voorbij. Maar de vogels, die talrijk zijn, voelen zich hier thuis. En daar genieten wij dan ook weer van.
Vorige week zagen we op het tuinpad een nest pas uitgevlogen merels, die nog door de ouders werden gevoerd. En dan te denken dat het reeds juli is.
Zo, nu ga ik het mooie blonde haar van onze kleindochter fatsoeneren, (ontwarren), dat zal even tandenbijten zijn voor haar.
Tot later, als ik tijd vind.
17 juli 2009
ria
Zelf hebben ze een neerhof, met dieren allerlei. Onlangs werden er zestien konijntjes geboren, maar helaas moeder konijn verwisselde het tijdelijke voor het eeuwige. De twaalf die toen nog in leven waren moesten van dan af met de hand gevoerd worden. En zo geschiedde, nu nog, elke dag. Ondanks alle goede zorgen zijn er nu nog acht in leven. Zullen ze het halen?
Wat leren onze kleinkinderen hiervan? Dat alle leven "waardevol" is en moet gekoesterd worden.
En dan te denken dat er kinderen niet mogen geboren worden, of te vinden worden gelegd. Dat kinderen mishandeld worden, verwaarloosd en verlaten.
Het is een bizarre vergelijking, maar die kwam zo bij me op terwijl ik het verhaal van de konijntjes vertelde.
Hier zijn er alleen nog kikkers in ons vijvertje, de poezen van de buren die regelmatig ons terrein afbakenen en de hond van de buurbrouw, die af en toe uitbreekt om op verkenning te komen.
De tijd dat wij een kleine neerhof hadden is lang voorbij. Maar de vogels, die talrijk zijn, voelen zich hier thuis. En daar genieten wij dan ook weer van.
Vorige week zagen we op het tuinpad een nest pas uitgevlogen merels, die nog door de ouders werden gevoerd. En dan te denken dat het reeds juli is.
Zo, nu ga ik het mooie blonde haar van onze kleindochter fatsoeneren, (ontwarren), dat zal even tandenbijten zijn voor haar.
Tot later, als ik tijd vind.
17 juli 2009
ria
