Tuur je naar de wolken,
van uit je kleine zolderraam?
De zon, de maan, de vele sterren,
een palet van kleuren,
herfst en nevel
en heel ver weg
komt reeds de winter aan.
Deze morgen, rijm op het dak,
de planten veilig geborgen
in hun winterhuis,
wij, warm binnen,
turend door het vensterraam.
Wolkenspel lokt mij naar buiten,
er bloeien nog rozen,
en sierappeltjes blozend rood,
de eik wordt rossig,
een roodborstje scherpt zijn keeltje
en zingt dan een solo-tje, ééntje.
Zomer verglijdt in herfst,
zo ook gaat het in een mensenleven,
hoeveel jaren nog zijn ons,
zijn mij, gegeven?
ria
15.10.09
