Wolken als bergen en schuimende zeeën;
grijze olifanten met een gouden aureool
liefelijk blauwe meertjes,
van puur azuur,
liefelijk blauwe meertjes,
van puur azuur,
als geopende gordijntjes
op een verre, ongrijpbare wereld.
Kilometers na elkaar,
steeds veranderend van patroon,
weiden vol witte-watte-lammetjes
of zijn het manden vers geplukt katoen
Een mens kan er zich aan vergapen,
maar geraakt er niet uit wijs.
Is het goud-brokaat of paarlemoer
wie zal het zeggen,
een kleurenstaalkaart had ik niet op zak,
mijn ogen werden moe van al dat staren,
zoveel kleuren, zoveel tinten
en naar het einde toe, een schuchtere regenboog!
ria
4 september 2009
verslag van een autorit van enkele uren
