Zolang er nog ergens iemand bestaat
met wie ik als mens kan spreken,
vind ik ook wel de stilte midden op straat,
een stilte die niemand kan breken.
Een kostbare stilte van zuiver glas,
dat ik zelf met mijn stem heb geslepen.
Als ik er niet was,
had niemand die stilte begrepen.
Maar als Hij er niet was
en Zijn stem was er niet,
dan was er van stilte geen sprake.
Alleen maar zwijgen,
hard als graniet
die je doodeenzaam kan maken.
Maar de stilte
dat is een tweestemmig lied,
waarin God en mens elkaar raken.
Guilaume Van der Graft.
