Huizen kijken

foto
Ann
met
dank












Huizen kijken vind ik een leuke bezigheid.
Vooral als we op vakantie zijn,
en mooie dorpen bezoeken, kleine steden,
en het heerlijke platte land.

Wil dat nu zeggen dat ik door elke raampje
sta te gluren. Neen, natuurlijk niet,
dat zou ik zelf ook niet graag hebben.
Maar ik geniet van de oude, bebloemde gevels,
van de kleuren op muren, ramen en deuren.

De tuintjes of tuinen, die vertellen over
de groene vingers van de bewoners.
Soms, als de gelegenheid zich voordoet
doe ik zelfs een praatje.

Op het platte land in Engeland is dat niet
ongewoon. Mensen vertellen hoe oud hun
huis(je) is, wanneer ze er kwamen wonen
en wat er in de loop van eeuwen soms
aan gewijzigd werd.

Dat we daarna op de thee werden uitgenodigd
hebben we nog niet mogen meemaken,
maar wie weet, misschien gaat zo'n deurtje
nog wel eens voor ons open.

Omdat we al een paar keren in een cottage
logeerden kan men er zich wel iets bij
voorstellen. En anders laat ik mijn
verbeelding maar de vrije loop.

Gewoonlijk is het zo dat ik met frisse
ideeën huiswaarts keer.
Het probleem is dat ik mijn wederhelft
even enthousiast moet maken,
als ik zelf ben.

Eén zaak staat nu bijna op stapel,
na veel geduld, zachtjes aanporren,
en duidelijk de goede kanten er van
te belichten, een nieuwe (oude)
Engelse boekenkast, op maat,
zodat er nergens geen hoeveelheden
boeken meer liggen te slingeren.

Ik kom je vertellen als het zover is.

Vriendelijke groet en prettig weekend,
ria

mooi
toch
die
kleuren

dat
is
voor
een
ander
projectje


tenminste, als ik het er door krijg "GEDULD!"