De pen in het huis van de meester
blijft onaangeroerd,
de meester is ziek, doodziek!
Neen, geen virus of bacterie,
hartzeer, gepieker en kwelling.
waar ging het mis en wanneer?
Meer dan twintig jaar,
een klas vol levendige bengels,
geen protest of ouderklacht.
En toen…kwam Koen,
een aardige knaap,
maakte iedereen tot vriend…
Wel een bijzonder kind,
zocht de aandacht van de meester:
“Meester hier en meester daar”,
Tot op een dag, het zwembeurt was,
Koen mocht niet mee,
hij leed aan water-allergie.
Voor Koen was het moment,
hij had zijn vader nooit gekend,
zijn moeder had een nieuwe vriend.
Die man, die hield niet van dat kind.
En Koen zocht troost, de meester
streelde zacht zijn blonde kruin.
Gewoon een blijk van medeleven,
maar daar is het niet bij gebleven.
De meester werd beticht.
Nu zit hij thuis,
ziek, doodziek,
zich van geen kwaad bewust.
Even maar, bemoedigend
een kind aanraken,
Het kan in deze oversekste tijd
een mens, ten dode toe, kraken!
Ria
25.04.08
Dit is louter fictief!
Helaas moeten de goeden
omwille van daden
van slechte (zieke?) mensen,
het dikwijls bekopen.
De meester treft geen schuld,
laat dat duidelijk zijn.
