19 feb 2009

Achter de wolken schijnt altijd de zon














Over de grauwte van de ochtend
hangt een sluier van licht,
difuus, getemperd zonlicht.

Wolken grijs, maar droog
bepalen vandaag het weer.
Terwijl gisteren volop het
zonlicht de aarde bescheen.

De wetenschap kan veel verklaren
maar niet de zon, gewikkeld
in haar heldere stralen,
als een gouden luchtballon.

Dat is Zijn schepping,
geen mens die bestuurt of weet,
alleen aan Hem komt alle glorie,
aan Hem komt alle lof en eer.

In alle grootsheid is Hij ook Vader,
Hij heeft de wereld en zijn kinderen lief.
De vraag is of ook wij, Hem in
ons harte dragen, want zonder God
zij wij, zijn schepselen, "levend-dood."

ria
19.02.09